Nefes Alıp Bloğa Koşmak

Canım canım canım blog,

Çok özledim seni, çok. Yorgundum, sıkkındım. Yazacağım şeyler vardı ama yazamadım işte.

Şimdi odamdayım, nefes alıyorum. Fırsat bu fırsat, sana birkaç birşey anlatmak istiyorum. Önce kötülerden başlayayım:

-- Bulaşık makinesiyle hayla küsüz. Gıcık makine!

-- Bu bir türlü bitmek bilmeyen, aksiliklerle dolu tadilat maddi-manevi tüm aile fertlerini yıprattı. Sinirler tavan, sabırlar taban yaptı.

Şimdi iyi haberler:

-- Birkaç ufak detayı saymazsak mutfak işi bitti diyebiliriz, ohh! Artık tezgahımız, dolaplarımız, en önemlisi evyemiz var. Yihhhuuu! Bulaşık yıkayabildiğime hiç bu kadar sevinmemiştim. Sana mı kaldık iyi gün dostu makineeeee.

-- Koreli arkadaşım Inseon ve onun arkadaşı Misong bize geldiler. İki gün bizde kaldılar. Evde hummalı çalışmalar sürerken ben onlara rehberlik yapmak suretiyle işten kaçtım. (Burda biraz gülmek istiyorum blog, afedersin. Nihhahhahahaaa) Çok yoruldum ama çok eğlendim. Bu rehberlik olayımı belki anlatırım sana blog ya da anlatmayabilirimde.

-- Tavan ve taban olaylarının ardından şu saat itibariyle banyo yapıp sakinleşen aile fertleri nefes alıp, kendilerini dinliyorlar. Herşey biraz daha yolunda.

İyi geceler bloğum.